Microsilica wordt veel gebruikt in beton, waardoor beton een hogere druksterkte, waterbestendigheid en chemische bestendigheid heeft. Dit kan de materiaalkosten en het energieverbruik verlagen. Nieuwe nanomaterialen, zoals nanosilica of nanotubes, leiden tot een verdere verbetering van de weerstand en sterkte. Nanosilicadeeltjes of nanotubes worden tijdens het stollen van beton omgezet in nanocementdeeltjes. Kleinere deeltjes leiden tot een kortere deeltjesafstand en materialen met een hogere dichtheid en minder porositeit. Dit verhoogt de druksterkte en vermindert de permeabiliteit. Een van de grootste nadelen van nanopoeders en -materialen is echter dat ze gemakkelijk aggregaten vormen tijdens het bevochtigen en mengen. Tenzij de individuele deeltjes goed gedispergeerd zijn, zal klontering het blootgestelde deeltjesoppervlak verkleinen, wat resulteert in een verslechtering van de betonprestaties.