De toepassing in voedseldispersie kan worden onderverdeeld in vloeistof-vloeistofdispersie (emulsie), vast-vloeistofdispersie (suspensie) en gas-vloeistofdispersie.

Vaste vloeistofdispersie (suspensie): bijvoorbeeld de dispersie van poederemulsies, enz.

Gas-vloeistofdispersie: de productie van koolzuurhoudend drankwater kan bijvoorbeeld worden verbeterd door een CO2-absorptiemethode, om zo de stabiliteit te verbeteren.

Dispersie van vloeibare systemen (emulsies): zoals het emulgeren van boter in hoogwaardige lactose; dispersie van grondstoffen bij de sausproductie, enz.

Het kan ook worden gebruikt bij de bereiding van nanomaterialen, de detectie en analyse van voedselmonsters, zoals de extractie en verrijking van sporen dipyran in melkmonsters door middel van ultrasone dispersieve vloeistoffase-micro-extractie.

Bananenschilpoeder werd voorbehandeld met een ultrasoon dispergeerapparaat in combinatie met koken onder hoge druk en vervolgens gehydrolyseerd door amylase en protease.

Vergeleken met de onoplosbare voedingsvezels (IDF) die alleen met enzym waren behandeld zonder voorbehandeling, waren het waterhoudend vermogen, het waterbindend vermogen, het waterhoudend vermogen en het zwelvermogen van LDF na voorbehandeling aanzienlijk verbeterd.

De biologische beschikbaarheid van thee-dopan-liposomen die zijn bereid met behulp van de film-ultrasone dispersiemethode kan worden verbeterd en de stabiliteit van de bereide thee-dopan-liposomen is goed.

Naarmate de ultrasone dispersietijd werd verlengd, nam de immobilisatiesnelheid van geïmmobiliseerde lipase continu toe en nam deze na 45 minuten langzaam toe. Naarmate de ultrasone dispersietijd werd verlengd, nam de activiteit van geïmmobiliseerde lipase geleidelijk toe, bereikte een maximum na 45 minuten en begon vervolgens af te nemen. Hieruit bleek dat de enzymactiviteit werd beïnvloed door de ultrasone dispersietijd.

Het dispersie-effect is een prominent en bekend effect van ultrageluid in vloeistof. De dispersie van ultrasone golven in vloeistof hangt voornamelijk af van de ultrasone cavitatie van de vloeistof.

Er zijn twee factoren die het verspreidingseffect bepalen: de impactkracht van het ultrasone geluid en de bestralingstijd van het ultrasone geluid.

Wanneer de stroomsnelheid van de behandelingsoplossing Q is, de opening C is en het oppervlak van de plaat in de tegenovergestelde richting s is, is de gemiddelde tijd t voor de specifieke deeltjes in de behandelingsoplossing om door deze ruimte te passeren t = C * s / Q. Om het ultrasone verspreidingseffect te verbeteren, is het noodzakelijk om de gemiddelde druk P, de opening C en de ultrasone stralingstijd t (s) te regelen.

In veel gevallen kunnen deeltjes kleiner dan 1 μM worden verkregen door middel van ultrasoon emulgeren. De vorming van deze emulsie is voornamelijk te danken aan de sterke cavitatie van de ultrasone golf nabij het dispergeerinstrument. De diameter van de kalibrator is kleiner dan 1 μM.

Ultrasoondispersieapparaten worden op grote schaal gebruikt in de voedingsmiddelen-, brandstof-, nieuwe materialen-, chemische producten-, coatings- en andere sectoren.