Nanodeeltjes hebben een kleine deeltjesgrootte, een hoge oppervlakte-energie en de neiging tot spontane agglomeratie. Het bestaan ​​van agglomeratie heeft grote invloed op de voordelen van nanopoeders. Daarom is het verbeteren van de dispersie en stabiliteit van nanopoeders in een vloeibaar medium een ​​zeer belangrijk onderzoeksonderwerp.

Deeltjesdispersie is een nieuwe discipline die zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld. De zogenaamde deeltjesdispersie verwijst naar het project waarbij de poederdeeltjes worden gescheiden en gedispergeerd in het vloeibare medium en uniform worden verdeeld over de gehele vloeistoffase, met hoofdzakelijk drie fasen: bevochtiging, disaggregatie en stabilisatie van de gedispergeerde deeltjes. Bevochtiging verwijst naar het proces waarbij het poeder langzaam wordt toegevoegd aan de wervelstroom die in het mengsysteem wordt gevormd, zodat de lucht of andere onzuiverheden die aan het oppervlak van het poeder zijn geadsorbeerd, worden vervangen door vloeistof. Disaggregatie verwijst naar het laten dispergeren van aggregaten met grotere deeltjesgroottes in kleinere deeltjes door middel van mechanische of supergeneratiemethoden. Stabilisatie zorgt ervoor dat de poederdeeltjes gedurende lange tijd uniform in de vloeistof kunnen worden gedispergeerd. Volgens verschillende dispersiemethoden kan het worden onderverdeeld in fysische dispersie en chemische dispersie. Ultrasone dispersie is een van de fysische dispersiemethoden.

Ultrasone dispersieMethode: ultrasoon geluid heeft de volgende kenmerken: golflengte, een benadering van een rechte lijnvoortplanting, gemakkelijke energieconcentratie, enz. Ultrasoon geluid kan de chemische reactiesnelheid verbeteren, de reactietijd verkorten en de selectiviteit van de reactie verbeteren; het kan ook chemische reacties stimuleren die zonder ultrasoon geluid niet kunnen plaatsvinden. Ultrasoon dispersie houdt in dat de te behandelen zwevende deeltjes direct in het supergroeiveld worden geplaatst en behandeld met ultrasone golven met de juiste frequentie en vermogen, wat een zeer intensieve dispersiemethode is. Momenteel wordt algemeen aangenomen dat het mechanisme van ultrasone dispersie verband houdt met cavitatie. De voortplanting van ultrasone golven wordt gedragen door het medium, en er is een afwisselende periode van positieve en negatieve druk tijdens het voortplantingsproces van ultrasone golven in het medium. Het medium wordt samengedrukt en getrokken onder afwisselende positieve en negatieve druk. Wanneer de ultrasone golf met voldoende amplitude inwerkt op de kritische moleculaire afstand van het vloeibare medium om constant te blijven, zal het vloeibare medium breken en microbellen vormen, die verder zullen uitgroeien tot cavitatiebellen. Enerzijds kunnen deze bellen weer oplossen in het vloeibare medium en kunnen ze ook zweven en verdwijnen; anderzijds kunnen ze ook instorten tijdens de resonantiefase van het ultrasone veld. De praktijk heeft uitgewezen dat er een geschikte supergeneratiefrequentie bestaat voor de verspreiding van suspensie, en de waarde hiervan hangt af van de deeltjesgrootte van de zwevende deeltjes. Daarom is het verstandig om na de supergeboorte een bepaalde tijd te stoppen en de supergeboorte voort te zetten om oververhitting te voorkomen. Het is ook een goede methode om lucht of water te gebruiken voor koeling tijdens de supergeboorte.