NanodeeltjesZe hebben een kleine deeltjesgrootte, een hoge oppervlakte-energie en hebben de neiging om spontaan te agglomereren. Het bestaan ​​van agglomeratie heeft grote invloed op de voordelen van nanopoeders. Daarom is het verbeteren van de dispersie en stabiliteit van nanopoeders in een vloeibaar medium een ​​zeer belangrijk onderzoeksthema.
Deeltjesdispersie is een opkomend, geavanceerd onderwerp dat zich de afgelopen jaren heeft ontwikkeld. De zogenaamde deeltjesdispersie verwijst naar het proces van het scheiden en dispergeren van poederdeeltjes in een vloeibaar medium en het gelijkmatig verdelen ervan over de vloeistoffase. Dit proces omvat hoofdzakelijk drie fasen: bevochtiging, deagglomeratie en stabilisatie van de gedispergeerde deeltjes. Bevochtiging verwijst naar het proces waarbij poeder langzaam wordt toegevoegd aan de werveling die in het mengsysteem wordt gevormd, zodat de lucht of andere onzuiverheden die aan het oppervlak van het poeder zijn geadsorbeerd, worden vervangen door vloeistof. Deagglomeratie verwijst naar het dispergeren van aggregaten met grotere deeltjesgrootte tot kleinere deeltjes door middel van mechanische of supergroeimethoden. Stabilisatie verwijst naar het waarborgen dat de poederdeeltjes een langdurige uniforme dispersie in de vloeistof behouden. Afhankelijk van de verschillende dispersiemethoden kan dit worden onderverdeeld in fysische dispersie en chemische dispersie. Ultrasone dispersie is een van de fysische dispersiemethoden.
Ultrasone dispersieMethode: Ultrageluid heeft de kenmerken van een korte golflengte, een vrijwel rechte voortplanting en een gemakkelijke energieconcentratie. Ultrageluid kan de chemische reactiesnelheid verhogen, de reactietijd verkorten en de selectiviteit van de reactie verhogen; het kan ook chemische reacties stimuleren die niet kunnen plaatsvinden zonder de aanwezigheid van ultrasone golven. Ultrasone dispersie houdt in dat de te verwerken deeltjessuspensie direct in het supergeneratieveld wordt geplaatst en wordt behandeld met ultrasone golven met de juiste frequentie en vermogen. Het is een dispersiemethode met hoge intensiteit. Het mechanisme van ultrasone dispersie wordt algemeen beschouwd als gerelateerd aan cavitatie. De voortplanting van ultrasone golven neemt het medium als drager, en er is een afwisselende periode van positieve en negatieve druk tijdens de voortplanting van ultrasone golven in het medium. Het medium wordt samengedrukt en getrokken onder afwisselende positieve en negatieve druk. Wanneer ultrasone golven met een voldoende grote amplitude op het vloeibare medium worden toegepast om een ​​constante kritische moleculaire afstand te handhaven, zal het vloeibare medium breken en microbellen vormen, die verder uitgroeien tot cavitatiebellen. Enerzijds kunnen deze bellen weer oplossen in het vloeibare medium, of ze kunnen opdrijven en verdwijnen; ze kunnen ook ineenstorten door de resonantiefase van het ultrasone veld. De praktijk heeft uitgewezen dat er een geschikte supergeneratiefrequentie bestaat voor de verspreiding van suspensie, en de waarde hiervan hangt af van de deeltjesgrootte van de gesuspendeerde deeltjes. Daarom is het na een periode van supergeboorte gelukkig verstandig om even te stoppen en de supergeboorte voort te zetten om oververhitting te voorkomen. Koelen met lucht of water tijdens de supergeboorte is ook een goede methode.